خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب کافی منتشر می‌کند.

أنَّهُ شَکَا إِلَی أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا (علیه السلام) سُقْمَهُ وَ أَنَّهُ لا یُولَدُ لَهُ وَلَدٌ فَأَمَرَهُ أَنْ یَرْفَعَ صَوْتَهُ بِالاذَانِ فِی مَنْزِلِهِ. قَال: فَفَعَلْتُ فَأَذْهَبَ اللَّهُ عَنِّی سُقْمِی وَ کَثُرَ وَلَدِی.

شخصی پیش امام رضا (علیه السلام) از این که بیماری او نازایی بوده و صاحب فرزندی نمی شود، شِکوه کرد که امام به او دستور داد در خانه ات با صدای بلند اذان بگو.

این شخص می گوید من به دستور حضرت عمل کردم و خدا نازایی و بیماری من را برطرف ساخت و فرزندانم زیاد شدند.

کافی، ج ۳، ص ۳۰۸